Herman Brusselmans

Herman Brusselmans
	Brusselmans in 2023
Algemene informatie
Volledige naam	Herman Frans Martha Brusselmans
Pseudoniem(en)	G.H.L. Bustenhouwer; Herman Frodiet
Geboren	9 oktober 1957
Geboorteplaats	Hamme, Oost-Vlaanderen
Land	België
Beroep	Schrijver; Columnist
Werk
Jaren actief	1982–heden
Invloeden	Hugo Claus, Gerard Reve, J.D. Salinger, Harry Mulisch, Jan Cremer
Bekende werken	De man die werk vond (1985); Het mooie kotsende meisje (1992) ; Ex-minnaar (1993); De terugkeer van Bonanza (1995); De kus in de nacht (2002); Mijn haar is lang (2009); Hij schreef te weinig boeken (2017); Theet 77 (2022)
Uitgeverij	Prometheus
	Dbnl-profiel
	(en) IMDb-profiel
	Website
Portaal	Literatuur

Herman Frans Martha Brusselmans (Hamme, 9 oktober 1957) is een Belgisch schrijver en columnist. Als veelschrijver brengt hij meestal twee boeken per jaar uit. Zijn oeuvre omvatte in 2022 85 boeken.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Brusselmans werd geboren in Hamme, Oost-Vlaanderen. Midden jaren zeventig was hij een verdienstelijk voetballer. Hij speelde linksbuiten bij SK Berlare, Vigor Hamme en de UEFA-junioren (min 18-jarigen) van Sporting Lokeren. Bij deze laatste speelde hij onder trainer Leon Nollet samen met latere profvoetballers Raymond Mommens, Alex Querter en Marc Verbruggen. In 1975 ging Brusselmans Germanistiek studeren aan de Universiteit van Gent. In 1978 koos hij voluit voor literatuur. Hij is sinds 2004 coach bij De Woody's, een minivoetbalclub die hij noemde naar zijn overleden hond Woody.^[1] In 1980 studeerde hij af en ging aan de slag in een Brusselse bibliotheek van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening.^[2]

Datzelfde jaar trouwde Brusselmans voor de eerste keer en vestigde zich in Iddergem. In 1986 verhuisde hij naar Gent. Zijn huwelijk strandde in 1991. In 2005 trouwde hij met de vrouw met wie hij sinds begin jaren 90 een relatie had. Deze relatie werd verbroken in 2010.

In maart 2016 ontmoette hij de bijna 34 jaar jongere Amsterdamse Lena, zijn derde levenspartner, met wie hij sinds september 2018 samenwoont in zijn loft in Gent en waarmee hij in februari 2023 een zoon kreeg.^[3]

Boeken[bewerken | brontekst bewerken]

In 1982 debuteerde Brusselmans met de verhalenbundel Het zinneloze zeilen. In 1985 brak hij door met De man die werk vond, een roman waarin de zonderlinge bibliothecaris Louis Tinner zijn dagen slijt met drinken en fantaseren over het koffiemeisje. Het boek schetst met zijn neerslachtige ondertoon een goed beeld van Belgische bureaucratie en de jaren tachtig en wordt door velen beschouwd als zijn beste werk (in 1998 kwam er een vervolg met Nog drie keer slapen en ik word wakker, in 2010 een derde boek met Trager dan de snelheid, en in 2021 een vierde boek met Maanlicht van een andere planeet). Samen met Tom Lanoye en Kristien Hemmerechts vormde Brusselmans een nieuwe lichting in de Vlaamse literatuur. Zijn werk wordt gekenmerkt door een hoog autobiografisch gehalte met thema's zoals drank, seks, sigaretten en verveling. Ook schrijft hij vaak over de schoonheid en het algemene karakter van de vrouw. Hij verwijst vaak naar het leven op het Vlaamse platteland van de jaren zestig, de tijd en de omgeving van zijn jeugd. Zo verweeft hij in Het einde van mensen in 1967 (1999) vier korte verhalen in elkaar. In 2007/2008 schreef hij een trilogie - Muggepuut, De perfecte koppijn en Toos - over de bizarre schrijver Danny Muggepuut, befaamd worsteter (liefst staand), bierdrinker en nonsenskletser over de Tweede Wereldoorlog, bizarre seks, negers en andere minderheidsgroepen.

Columns en tv[bewerken | brontekst bewerken]

Naast romans schrijft Brusselmans ook columns en stukken voor televisie. Als columnist debuteerde hij in het satirische weekblad De Zwijger (1982-1984). Begin jaren 1990 kreeg hij een wekelijkse column in het weekblad HUMO (die hij midden jaren negentig heeft voorgedragen op de VPRO-radio onder de titel Val dood!) en later ook voor Het Laatste Nieuws en Gaia. Brusselmans dankt zijn bekendheid ook aan de televisie. In 1991 had hij een eigen rubriek in Het huis van wantrouwen, waar hij bekend werd met de uitspraken Doch dit alles terzijde en Bedankt voor u...wáándacht! In 2000 kreeg hij een typetje van imitator Chris Van den Durpel en sindsdien is hij vaak te zien in talkshows. Tussen 2005 en 2009 was hij een van de vaste gasten van Studio 1 op zondag met Frank Raes met scherpe humoristische analyses van voetballers (traptechniek én kapsel). In 2012 presenteerde hij samen met Luk Alloo het programma De Kleedkamer dat werd uitgezonden op Sporting Telenet. Sinds 2006 was hij een frequente gast bij het in 2020 gestopte Nederlandse televisieprogramma De Wereld Draait Door. Van 2013-2016 en vanaf 2018 is hij jurylid bij het spelprogramma De Slimste Mens ter Wereld.

Overig[bewerken | brontekst bewerken]

In 1994 bedacht Brusselmans het scheldwoord "Zandzeepsodemineraalwatersteenstralen", dat een tijd lang in de woordenboekedities Van Dale werd opgenomen. In 2007 is zijn roman Ex Drummer verfilmd als Ex Drummer door de Vlaamse regisseur Koen Mortier. De film werd door de meeste critici afgeprezen en de mening van het publiek was sterk gepolariseerd.

In 2009 koos hij zijn vijf favoriete eigen boeken: De man die werk vond (1985), Ex-minnaar (1993), De terugkeer van Bonanza (1995), De kus in de nacht (2002) en Mijn haar is lang (2009).^[4]

Lof en kritiek[bewerken | brontekst bewerken]

Brusselmans is een van de meest verguisde Vlaamse schrijvers. Men heeft vooral kritiek op de eentonigheid van zijn oeuvre, de schuttingtaal en de platte seksueel getinte uitspraken. Veel boeken gaan over zijn leven als beroemd schrijver en bevatten gescheld op zijn omgeving en collega-schrijvers. Zo leverde een beledigende opmerking over modeontwerpster Ann Demeulemeester in zijn boek Uitgeverij Guggenheimer (1999) hem een rechtszaak op waardoor het boek enige tijd niet verkrijgbaar was. In 2017 leidde een denigrerende column over de Nederlandse zangeres Anouk tot polemiek. In een rechtstreekse confrontatie tijdens een aflevering van Van Gils & gasten, rond zijn zestigste verjaardag, applaudisseerde Brusselmans zedig bij een nummer van haar.^[5] Zijn werk is vooral bij een jong publiek populair en hij groeide uit tot een van de best verkopende schrijvers van Vlaanderen.

Oeuvre[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Romans[bewerken | brontekst bewerken]

1984: Prachtige ogen
1985: De man die werk vond (Tinner 1)
1986: Heden ben ik nuchter
1987: Zijn er kanalen in Aalst?
1989: Dagboek van een vermoeide egoïst
1990: Vlucht voor mij
1991: Ex-schrijver (Plotseling gebeurde er niets 1)
1993: Ex-minnaar (Plotseling gebeurde er niets 2)
1994: Ex-drummer (Plotseling gebeurde er niets 3)
1994: Het oude nieuws van deze tijden
1995: De terugkeer van Bonanza (Guggenheimer 1)
1995: Vrouwen met een IQ
1996: Autobiografie van iemand anders
1996: Guggenheimer wast witter (Guggenheimer 2)
1997: Zul je mij altijd graag zien?
1997: Logica voor idioten
1998: Nog drie keer slapen en ik word wakker (Tinner 2)
1999: Het einde van mensen in 1967
1999: Uitgeverij Guggenheimer (Guggenheimer 3)
2000: Vergeef mij de liefde (Iedereen is uniek behalve ik 1)
2001: Pitface
2002: De kus in de nacht (Iedereen is uniek behalve ik 2)
2002: Mank
2003: De droogte
2004: Ik ben rijk en beroemd en ik heb nekpijn (Iedereen is uniek behalve ik 3)
2004: In de knoei
2005: Het spook van Toetegaai
2007: Muggepuut (Danny 1)
2007: De perfecte koppijn (Danny 2)
2008: Toos (Danny 3)
2008: Een dag in Gent
2009: Mijn haar is lang
2009: Kaloemmerkes in de zep
2010: Trager dan de snelheid (Tinner 3)
2011: Van drie tot zes
2011: De biografie van John Muts
2012: Watervrees tijdens een verdrinking
2012: Guggenheimer in de mode (Guggenheimer 4)
2013: Mogelijke memoires
2013: De qualastofont
2014: Poppy en Eddie (Poppy en Eddie 1)
2014: Zeik (Moord en andere onzin 1)
2014: Poppy en Eddie en Manon (Poppy en Eddie 2)
2015: Zeik en de moord op de poetsvrouw van Hugo Claus (Moord en andere onzin 2)
2016: Poppy en Eddie en Manon en Roy Harper (Poppy en Eddie 3)
2016: Zeik en het lijk op de dijk (Moord en andere onzin 3)
2016: De Fouten
2017: Guggenheimer koopt een neger (Guggenheimer 5)
2017: Hij schreef te weinig boeken
2018: Feest bij de familie Van de Velde
2018: Achter een struik
2019: Zo dom als Albert Einstein
2019: De Tafel
2020: Bloed spuwen naar de hematoloog
2020: Vertrouw mij, ik kom uit de veehandel
2021: Maanlicht van een andere planeet (Tinner 4)
2021: Geschiedenis van de moderne literatuur
2022: Theet 77
2023: Het huwelijk van Jan en Sofie

Novellen[bewerken | brontekst bewerken]

1988: Iedere zondag sterven en doodgaan in de week
2006: De dollartekens in de ogen van Moeder Theresa
2007: Het team der wezen (Literaire Juweeltjes)
2007: Kwantum
2008: Over mijn vrouw (speciaal voor het tijdschrift Viva, ook uitgegeven als podcast)
2009: Stationsroman (samen met Joke van Leeuwen, Tom Naegels, Anne Provoost en Oscar van den Boogaard, n.a.v. de restauratie van het station Antwerpen-Centraal)
2014: Waarom België (geen) wereldkampioen wordt (samen met Gunther Schepens)
2016: Nul-Nul (Literaire Juweeltjes)

Verhalen[bewerken | brontekst bewerken]

1982: Het zinneloze zeilen
1992: Het mooie kotsende meisje (columns, toneel, etc.)
1998: Bloemen op mijn graf (columns, gedichten, etc.)
2000: In onze barre prachtige tijden
2002: Patiënt HB
2022: Problemen die er geen zijn

Overige[bewerken | brontekst bewerken]

1988: Een bos op zoek naar bomen (Stripboek in samenwerking met de Bond Beter Leefmilieu, tekeningen Erik Meynen.)
1988: De geschiedenis van de Vlaamse letterkunde
1989: De geschiedenis van de wereldliteratuur (columns)
1989: De Canadese muur (toneel, met Tom Lanoye)
1997: Meisjes hebben grotere borsten dan jongens (kinderpoëzie)
1997: Doch verder geen paniek (citaten, samengesteld door Gerd De Ley)
1997: Wie is Herman Brusselmans en waarom? (verjaardagbundel met stukken van anderen, samengesteld door Ed van Eeden)
2000: De koffer (stripboek, met Caryl Strzelecki)
2004: Heilige schrik (columns)
2007: Nog steeds geen paniek (citaten, samengesteld door Gerd de Ley)
2010: Vragen van liefde
2010: Wij en onze dieren (tekst bij fotoboek, Uitgeverij Voetnoot)
2012: Alles OK? Nee. (verjaardagbundel 30 jaar schrijverschap, samengesteld door Ed van Eeden)
2017: Majoor van het menselijk leed - leven, werk en imago van Herman Brusselmans (biografie van Rick Honings)